11. Rawa Blues Festival

Po raz ostatni klub „Akant” był miejscem eliminacji do Rawy (17 maja) i po raz ostatni z Janem Chojnackim prowadził Rawę Jerzy „Kosa” Kosiński (pojawił się raz jeszcze na scenie „Spodka” w 2007 roku).

Na Małej Scenie zadebiutowały m.in. zespoły Green Grass i Electric Blues Band. Przez główną festiwalową scenę przewinęło się 22 wykonawców, w występach trwających w większości od kilku do kilkunastu minut. I tak na przykład Jan „Kyks” Skrzek z saksofonistą i dziewczęcym oktetem wokalnym wykonał tylko „O mój Śląsku”, a kontrabasista Bogdan Mizerski zmieścił w przyznanym mu czasie „Summertime”, „Mercedes Benz” i „Corinna”. Ten maraton otworzyła Tortilla Flat. Słuchaliśmy też Nocnej Zmiany Bluesa i Gangu Olsena wspieranego przez Sławka Wierzcholskiego. Pod szyldem DDD stanął na scenie kwartet śląskich muzyków: „Pazur” Wojciechowski, Robert Gola, Krzysztof Głuch i Jerzy Kawalec. Blues Power zagrał w najlepszym bodaj w swojej historii składzie: Marek Kapłon, Włodzimierz Krakus, Jerzy Kaczanowski i Jacek Krzaklewski. Irek Dudek tym razem zaśpiewał solo z gitarą, lecz nie zachwycił jako instrumentalista. Martynie Jakubowicz towarzyszyła formacja, którą tworzyli: Wojciech Waglewski, Rafał Rękosiewicz, Andrzej Rusek i Jerzy Piotrowski. Najdłuższe recitale dali Dżem, w programie ze świeżo wydanego albumu Detox, z Ryśkiem Riedlem w wielkiej formie i Tadeusz Nalepa z zespołem, w którym znalazł się gitarzysta Marek Raduli.      

„Rawa Blues, wspaniała impreza niczym lustro odbijająca stan naszego bluesa, potwierdziła dwie rzeczy. Po pierwsze - nie jest najgorzej, bo jest ledwie jako-tako. Po drugie - przyszłość naszego bluesa, a więc przyszłość Rawy Blues, nie rysuje się w jasnych barwach.” - wieszczył Jan Skaradziński (Non Stop, nr11/206/XVIII 1991).