Obok B.B. Kinga, Buddy’ego Guya i Erika Claptona, Robert Cray to najbardziej rozpoznawalna postać współczesnego bluesa.

Jest wielokrotnym laureatem prestiżowej nagrody Grammy oraz Blues Music Awards, czyli „bluesowych Oscarów”. Cray grał z wieloma legendami bluesa i rocka. Dzielił scenę między innymi z The Rolling Stones, co zostało udokumentowane na DVD z trasy „Voodoo Lounge”. Amerykański magazyn „Rolling Stone” napisał, że Robert Cray zdefiniował bluesa na nowo, nadał tej muzyce nowoczesnego oblicza. Cray po raz pierwszy zagrał na Rawie Blues w 2012 roku i ten właśnie koncert przypomnimy podczas Rozgrzewki 40 Rawa Blues Festival.

Pięciokrotny laureat nagrody Grammy. Na koncie ma także pięć nominacji do tej prestiżowej nagrody oraz tytuły "Bluesowego artysty roku" (2008) oraz "Bluesowego gitarzysty roku" (2002).

W ubiegłym roku został nagrodzony Blues Music Award za płytę „BLUESAmericana”. Wystąpił w słynnej dokumentalnej serii The Blues w reżyserii Martina Scorsese, gdzie wykonywał utwory Roberta Johnsona. W 2015 roku zagrał na specjalnym koncercie „A Celebration of American Creativity” w Białym Domu. Jego muzyka łączy pokolenia: podoba się zarówno starszym koneserom bluesa, jak i młodym ludziom, którzy wychowali się na innych gatunkach muzycznych.

Bluesowy wizjoner, jedna z najoryginalniejszych postaci w tym gatunku muzycznym. Niekoronowany król „trance bluesa”.

Laureat licznych nagród i wyróżnień - w tym Blues Music Awards. „Billboard” określił go mianem jednego z najbardziej innowacyjnych artystów bluesowych ostatnich dwudziestu lat. Ze względu na hipnotyczny charakter z obsesyjnymi rytmami często przyrównywany jest do wielkiego Johna Lee Hookera. Miłośnicy dobrego kina powinni kojarzyć przynajmniej jeden utwór Taylora - „Ten Million Slaves”, wykorzystany w głośnym filmie „Wrogowie publiczni” z Johnny'm Deppem w roli głównej.

Muzyka Kinga i jego formacji łączy w sobie elementy bluesa, soulu i southern rocka, jazzu oraz urzeka atmosferą improwizacji.

Barwę głosu młodego artysty można przyrównać do legendarnej Janis Joplin. Zwrócił on na siebie uwagę Warrena Haynesa, który zdecydował się na opublikowanie debiutanckiego albumu Marcusa w barwach swojej wytwórni. „Soul Insight” - który premierę miał w październiku 2015 roku - dotarł do 8 miejsca notowania prestiżowego magazynu „Billboard”, w kategorii płyt bluesowych. Niemal dokładnie rok później ukazał się album zatytułowany po prostu „Marcus King Band”. Tym razem Haynes wyprodukował całość i zagrał gościnnie partie gitary slide w utworze „Virginia”. Płyta wskoczyła na drugie miejsce wspomnianego wyżej zestawienia „Billboardu”. W 2019 roku wydał solowy album „El Dorado”. Dwa utwory z tego krążka zaprezentował na żywo w popularnym programie Jimmy'ego Kimmela w stacji ABC. 

Bluesowa supergrupa, która zadebiutowała w 2012 roku i przebojem wdarła się na muzyczny rynek.

Album „And Still I Rise” otrzymał nominację do Grammy oraz Blues Awards, w kategoriach „Najlepszy album” i „Najlepszy album tradycyjnego bluesa”. W 2013 roku zespół przyjechał do katowickiego „Spodka” i dał świetny koncert, w składzie poszerzonym o sekcję dętą. Karierę Heritage Blues Orchestra przerwała śmierć wokalisty i gitarzysty Billy'ego Simsa Jr. Tym większa wartość archiwalna zapisu występu na Rawie Blues... 

W 2016 dali znakomity koncert podczas 36. Rawa Blues Festival.

Łączą w swojej twórczości blues, funk, soul i rock. Jeśli ktoś chciałby poczuć klimat koncertów charyzmatycznego wokalisty i gitarzysty oraz jego zespołu – powinien sięgnąć po DVD „Brighter Days”, jedno z wydawnictw, które uświetniło jubileusz 40 – lecia wytwórni Alligator Records. JJ Grey and Mofro nagrali aż sześć płyt dla tego legendarnego bluesowego labelu. Piękna ballada z ich repertuaru - „The Sun Is Shining Down” - została wykorzystana w jednym z odcinków trzeciego sezonu popularnego serialu „House of Cards”. 

„Au sza la la la”, „Za dziesięć minut trzynasta”, „Zastanów się co robisz” i oczywiście słynna „Ziuta” - utwory, które w połowie lat osiemdziesiątych znała cała Polska.

A wszystko zaczęło się od kaprysu Irka Dudka, któremu zamarzyło się pogranie rock'n'rollowych standardów pod pseudonimem Shakin' Dudi... W tamtych czasach Shakin' Dudi był artystycznym happeningiem połączonych sił reprezentantów bluesa, punku i klasycznego rocka. Lider zawiesił działalność zespołu u szczytu popularności. Powrócił do swojego artystycznego alter ego pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Ale to był już inny Shakin' Dudi – w bigbandowym składzie, zafascynowany neoswingiem, który cieszył się wówczas dużą popularnością w USA. Dzisiaj Shakin Dudi stawia przede wszystkim na muzyczną jakość. Na koncertach wciąż wyznaje żelazną zasadę: zero playbacku – 100% na żywo!

Koko Taylor zagrała podczas 16. Rawa Blues Festival w 1996 roku.

Junior Wells wystąpił na 15. Rawa Blues Festival w 1995 roku.

Duet James Blood Ulmer & Vernon Reid zagrał podczas Festiwalu aż trzykrotnie - w 2005, 2010 i 2019 roku. James Blood Ulmer wystąpił również w duecie z Irkiem Dudkiem na 33. edycji w 2013 roku.